antibiotica

Wat zijn antibiotica?

Antibiotica zijn chemische verbindingen die worden gebruikt om of te doden verbieden De groei van bacteriën. Strikt genomen zijn antibiotica een subgroep van organische anti-infectiemiddelen die zijn afgeleid van bacteriën of schimmels die giftig aan andere bacteriën. De term antibioticum wordt nu echter losjes gebruikt om anti-infectiemiddelen te omvatten die zijn geproduceerd uit synthetisch en halfsynthetische verbindingen.

De term antibioticum kan door elkaar worden gebruikt met de term antibacterieel. Het is echter onjuist om de term antibioticum te gebruiken bij het verwijzen naar antiviraal, antiprotozoaire en antischimmelmiddelen.

geschiedenis van antibiotica

Penicilline was het eerste antibioticum dat met succes bij de behandeling werd gebruikt bacterieel infecties. Sir Alexander Fleming ontdekte het voor het eerst in 1928, maar het potentieel voor de behandeling van infecties werd pas meer dan tien jaar later onderkend, toen Ernst B Chain, Sir Howard Florey en Norman Heatley voldoende gezuiverde penicilline produceerden om patiënten te behandelen. In de jaren vijftig werd een groot aantal antibiotica ontdekt en vervaardigd voor de behandeling van ziekten veroorzaakt door besmettelijke bacteriën. In de afgelopen 50 jaar hebben antibiotica de patronen van ziekte en dood veranderd.

Antibiotica classificatie

Antibiotica kunnen op verschillende manieren worden ingedeeld. De meest gebruikelijke methode classificeert ze op basis van hun chemische structuur, aangezien antibiotica met dezelfde of vergelijkbare chemische structuur over het algemeen vergelijkbare patronen van antibacteriële activiteit, effectiviteit, toxiciteit en allergisch potentieel.

B-lactam antibiotica remmen de bacteriële celwand synthese. Ze bevatten:

• penicillines
• cefalosporines
• carbapenems

penicillines

• Penicilline G
• amoxicilline
• flucloxacilline

cefalosporines

• Cefoxitine
• cefotaxim
• ceftriaxon

carbapenem

• imipenem

Macroliden remmen bacteriën eiwit synthese.

• Erytromycine
• Azitromycine
• claritromycine

Tetracyclines remmen de bacteriële eiwitsynthese.

• Tetracycline
• minocycline
• doxycycline
• lymecycline

Fluorochinolonen remmen bacteriën DNA synthese.

• norfloxacine
• Ciprofloxacine
• enoxacine
• Ofloxacine

Sulfonamiden blokkeren bacteriële cellen metabolisme remmend enzymen.

• Trimethoprim + sulfamethoxazol

aminoglycosiden remmen bacteriële eiwitsynthese.

• gentamicine
• Amikacine

Imidazol-antibiotica remmen de bacteriële DNA-synthese.

• Metronidazol

Peptiden remt de synthese van bacteriële celwanden.

• Bacitracine

Lincosamiden remmen de bacteriële eiwitsynthese.

• Clindamycine
• lincomycine

De volgende geneesmiddelen remmen de bacteriële eiwitsynthese.

• Fusidinezuur
• Mupirocine

Gebruik van antibiotica

Antibiotica werken alleen tegen infecties veroorzaakt door bacteriën. Bacteriële infecties komen veel minder vaak voor dan virale infecties. De meeste hoest en verkoudheid zijn van virale oorsprong, dus hiervoor mogen geen antibiotica worden voorgeschreven. Antibiotica mogen alleen worden gebruikt als het absoluut noodzakelijk is, omdat:

• Er is toenemende weerstand van bacteriën tegen behandeling.
• Resistente bacteriën worden geselecteerd door het gebruik van antibiotica.
• Antibiotica kunnen bij sommige mensen ernstige bijwerkingen hebben

Enkele veel voorkomende bacteriële infecties waarvoor antibiotische therapie nodig is, zijn onder meer:

• Stafylokokken huidinfecties, b.v. Bijv. Impetigo (schoolzweren)
• Streptokokken huidinfecties, b.v. bijvoorbeeld cellulitis
• wat oor en borst infecties
• 'Keelontsteking': keelpijn veroorzaakt door Streptokokken

Als deze infecties niet worden behandeld, kan de resulterende ziekte ernstig en zelfs dodelijk zijn.

Bij ernstige bacteriële infecties waarbij patiënten mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen, wordt vaak een breedspectrum intraveneus antibioticum (een antibioticum dat actief is tegen veel verschillende bacteriën) gegeven om de behandeling te starten. Zodra laboratoriumtests de infecterende bacteriën bevestigen, moet het antibioticum worden gewijzigd in een antibioticum dat actief is tegen specifieke bacteriën. Na 48 uur intraveneuze behandeling, als er klinische verbetering is, kan de patiënt worden overgezet op een orale vorm van het antibioticum.

resistentie tegen antibiotica

Overmatig en ongepast gebruik van antibiotica heeft geleid tot antibioticaresistentie. bacteriën die ooit waren gevoelig aan antibiotica hebben manieren ontwikkeld om de medicijnen te overleven die bedoeld waren om ze te doden of te verzwakken. Dit wordt ook wel antibacteriële resistentie of medicijnresistentie genoemd. Ziekten zoals tuberculose, gonorroe en bacteriële oorontstekingen bij kinderen, die ooit gemakkelijk met antibiotica konden worden behandeld, zijn nu weer moeilijk te behandelen omdat de bacteriën resistent zijn geworden tegen deze medicijnen. Ongeveer 70% van de bacteriën die infecties veroorzaken in ziekenhuizen zijn resistent tegen ten minste één van de meest gebruikte antibiotica om infecties te behandelen. Methicilline-resistent (methicilline) Staphylococcus aureus (MRSA) is een bijzonder probleem voor patiënten met huidziekten, zweren en chirurgische wonden.

Verantwoordelijkheid van de arts

• Schrijf alleen antibiotica voor als het bacterieel is. infectie cadeau
• Schrijf de goedgekeurde dosis en duur voor of zoals aanbevolen door experts.
• Informeer de patiënt over het belang van het voltooien van de antibioticakuur zoals voorgeschreven.

verantwoordelijkheid van de patiënt

• Begrijp dat niet alle infecties bacterieel zijn en dat niet alle bacteriële infecties verdwijnen met antibiotica (bijv. Folliculitis)
• Neem antibiotica precies zoals voorgeschreven (d.w.z. met of zonder voedsel, enz.)
• Zorg ervoor dat u de antibioticakuur afmaakt.

bijwerkingen van antibiotica

Antibiotica worden in verband gebracht met veel bijwerkingen, waaronder huid Bijwerkingen. Sommige bijwerkingen zijn klassegerelateerd, maar de meeste reacties zijn specifiek voor het middel bij die persoon.

Hier zijn enkele veelvoorkomende problemen met antibiotica:

• Allergie voor bepaalde antibiotica of antibioticaklassen (bijvoorbeeld allergie voor penicilline)
• Veel antibiotica veroorzaken gastro-intestinale problemen (bijv. Diarree, braken, misselijkheid)
• Antibiotica doden niet alleen hun doelwitten, maar ook andere micro-organismen die in en op ons lichaam leven (flora) om andere ziekten te voorkomen (bijvoorbeeld orale en/of vaginaal lijster)
• een verscheidenheid aan huiden huiduitslag kan optreden, wat mild kan zijn (bijv. netelroos) of verwoestend (bijv. toxisch epidermaal necrolyse).